تغییر تابوی تتو در کره جنوبی با انتخابات ریاست جمهوری
تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۱۷۵۴۲
تتو (تاتو) زیبایی در کره جنوبی تنها در مراکز پزشکی انجام میشود و بسیاری از فعالان این حرفه به صورت غیرقانونی به در این حوزه کار میکنند. آنها با خطر جریمه و زندان روبه رو هستند.
به گزارش عصرایران، اینک برخی نامزدهای ریاست جمهوری کره جنوبی وعده داده اند تا این حرفه را به صورت قانونیدر این کشور فعال کنند و از اقتصاد بزرگ آن بهره ببرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رویترز در این باره نوشت: "دوی" یکی از مشهورترین هنرمندان خالکوبی کره جنوبی است و بر روی بدن افرادی مانند "برد پیت" هنرپیشه معروف آمریکا خالکوبی کرده است. او میخواهد هنر خود را بدون نگرانی از زندان رفتن یا جریمههای سنگین به مشتریان ارائه دهد.
کره جنوبی تنها کشور توسعه یافته جهان است که تتو در آن تنها در کلینیکهای پزشکی و زیر نظر متخصصان کادر درمان به صورت قانونی انجام میگیرد.
این قانون باعث شده تا فعالیت حدود 50 هزار فعال غیر پزشک در رشته تتو، غیرقانونی محسوب شود و آنها در معرض حملات پلیس، تعقیب، جریمه 50 میلیون وون در کنار مجازات زندان قرار گیرند.
"دوی" مانند بسیاری از همکارانش در یک سالن بدون علائم و تابلو کار میکند.
"کیم دو- یون" در سالن بی تابلو و علامت خود در سئول کره جنوبی کار میکند/ عکس: رویترز
دوی 12 ماه پس از وایرال شدن ویدئویی که او در حال خالکوبی روی بدن یک هنرپیشه زن کره جنوبی نشان میداد، 5 میلیون وون (4 هزار 180 دلار آمریکا) جریمه شد. این مرد 43 ساله به حکم دادگاه اعتراض کرده است.
نظرسنجی اتحادیه تتوکاران نشان میدهد که حدود 6 نفر از فعالان این حوزه از ماه آوریل (فروردین) تا کنون حدود 2 سال به زندان محکوم شده اند.
این اتحادیه حدود 650 عضو تتو کار دارد که زیر نظر دوی اداره می شود.
با این حال احتمال تغییر در زمینه فعالیت تتوکاران در کره جنوبی وجود دارد.
در 10 سال گذشته تتو بین جوانان کره جنوبی به مسئله معمول و استانداردی تبدیل شده است.
"کیم دو یون" تتوکار معروف کره جنوبی در حال تتو روی بدن یک مشتری در پایتخت کره جنوبی/ عکس: رویترز
"جونگ کوک" یکی از اعضای گروه موسیقی معروف "بی تی اس" به طور مشخص چندین تتو دارد و و خالکوبیها معمولا در تلویزیون به نمایش درمیآیند. سلبریتی ها نیز از نمایش این خالکوبیها در رسانه های اجتماعی کوتاهی نکرده اند.
در همین زمان کمپین "اوکی- تتوز" در میان شهروندان کره جنوبی و در خارج از این کشور مورد استقبال بسیار قرار گرفته است. در این روند طراحی های برجسته و ظریف، عناصر پیچیده و استفاده جسورانه از رنگ در تتو افزایش یافته است.
"لی جائه میونگ" نامزد انتخابات ریاست جمهوری در باره این حرفه وعده هایی داده که تتوکاران را امیدوار کرده است.
او که برای انتخابات 18 اسفند در کره جنوبی با کاندیداهای دیگر رقابت میکند در ماه گذشته اعلام کرد که غیرقانونی بودن این کسب و کار بی معنی است. ارزش این حرفه در کره جنوبی حدود یک میلیارد دلار برآورد شده است.
بسیاری این وعده ها را راهی برای جذب رای جوانان خوانده اند.
این کاندیدای ریاست جمهوری قول داد راهکار، بودجه و تصمیمات لازم برای قانونی کردن تتوی غیر پزشکی در کره جنوبی را بررسی و عملیاتی کند.
"کیم دو یون" تتو کار کره جنوبی در سالن کارش در سئول در برابر دوربین ژست گرفته است/ عکس: رویترز
دوی که اسم و رسم واقعی او "کیم دویون" است در باره اظهار نظر کاندیدای ریاست جمهوری گفت: "من از این سخنان و تعهد خوشحال و سپاسگزارم".
"یون سوک یول" نامزد دیگر انتخابات ریاست جمهوری که در رقابت شانه به شانه با "لی جائه میونگ" قرار دارد، هنوز رویکرد خود نسبت به تتو را مشخص نکرده است. او اعلام کرده به قانونی شدن و تقویت تتوهای زیبایی کمک میکند. کره جنوبی یکی از مراکز اصلی تتوهای نیمه دائمی برای زیبا کردن ابرو، خط چشم و خطوط رویش مو در جهان محسوب میشود.
"آن چئول سو" که براساس نظرسنجی ها با محبوبیت 11 درصدی مواجه شده و تا کنون شانس سوم این انتخابات محسوب میشود، ابروهای خود را تتو کرده تا در کمپینهای انتخاباتی زیباتر به نظر برسد. او نیز مواضع خود نسبت به خالکوبی و تتو را اعلام نکرده است.
به نظرمیرسد کمکهای عمومی برای قانونی کرده این تجارت افزایش یافته است.
براساس نظر سنجی موسسه تحقیقاتی- آماری گالوپ حدود 81 درصد از افراد 20 تا 30 ساله و 60 درصد از افراد بین 30 تا 40 سال کره جنوبی موافق قانونی شدن این حرفه و تجارت برای هنرمندان غیر پزشک هستند.
"کیم دو- یون" در حال خالکوبی و بررسی طرح تتوی مشتری در سئول کره جنوبی/ عکس: رویترز
براساس باور عمومی در کره جنوبی، خالکوبی در میان گروه های تبهکار و منفور رایج است. این روند در تضاد کامل با نظریات "کنفوسیوس" فیلسوف معروف شرقی است. این فیلسوف می گوید که تغییر بدن انسان حداقل به معنای بی احترامی به پدر و مادر است.
گروه های پزشکی کره جنوبی که خالکوبی و تتو را یک فرایند تهاجمی با استفاده از سوزن میداند، با قانونیسازی تتو در مراکز غیر پزشکی مخالف اند و این شیوه را برای متقاضیان خطرناک میخواند.
"هوانگ جی هوان" متخصص پوست و مشاور انجمن پزشکی کره در این باره گفت: به نظر من به جز مواردی مانند محافظت از جای زخم در تتو که یک روند کاملا پزشکی است، سوزن کاری روی بدن آسیب به خود است نه بیان آزادی.
او گفت: ما سعی می کنیم از رفاه و سلامت مردم حفاظت کنیم.
دوی گفت به دلیل ممنوعیت حرفه در کره بسیاری برای کار به خارج از این کشور رفته اند.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: ریاست جمهوری کره جنوبی روی بدن کیم دو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۱۷۵۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انصراف قالیباف از نمایندگی مجلس جدی است؟ /برنامه ریزی ۵ ساله برای ورود به انتخابات ۱۴۰۸ /دولت رئیسی علیه قالیباف دست به کار شد
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، هاتف صالحی، روزنامهنگار و چهره اصولگرای نزدیک به طیف قالیباف با روزنامه هم میهن گفتگویی داشته که بخش هایی از آن را می خوانید؛
*چرا قالیباف برای ورود به مجلس در انتخابات ۱۴۰۲ با جبهه پایداری ائتلاف کرد؟ به نظر شما این ائتلاف پس از انتخابات هم ادامه خواهد داشت و فراکسیونی در مجلس با حضور شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و پایداری شکل میگیرد؟
برخی رفتارها پراگماتیسمی است که متناقض به نظر میرسد اما در ساحت سیاست یک امر مرسوم و طبیعی است. یکی از اصلیترین شاخصههای جبهه پایداری، مخالفت با محمدباقر قالیباف است. قالیباف هم تاکنون سر سازگاری با جبهه پایداری نداشته است. اما در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ این دو با هم ائتلاف کرده و لیست واحدی را تشکیل دادند. اگر جبهه پایداری رویکرد ایدئولوژیک دارد چرا این اتفاق افتاد؟
جبهه پایداری در سالهای اول (۱۳۹۰) که از احمدینژاد جدا شد جزوهای به نام «استقامت در منطقه ممنوعه» را منتشر کرد. اما جبهه پایداری نتوانست به این استقامت پایدار بماند. جبهه پایداری بر این عقیده بود که هر کسی را در حلقه خود نپذیرد و بر این عقیده است که علی لاریجانی، حسن روحانی، محمود احمدینژاد و بهویژه قالیباف را نپذیرد.
قالیباف از دید جبهه پایداری یک تکنوکرات غیرانقلابی است. در این سالها هم تخریب قالیباف توسط این جریان انجام شد. اما برای رسیدن به پیروزی در میدان انتخابات گاهی لازم است که با دشمن هم ائتلاف شود که بهعنوان پراگماتیسم شناخته میشود و مماس با اپورتونیسم (فرصتطلبی) است. رفتار جبهه پایداری در طول این سالها فرصتطلبانه بوده است.
پراگماتیسم (عملگرایی محض) و اپورتونیسم (فرصتطلبی) نسبتی با مبانی ایدئولوژیک جبهه پایداری و استقامت در منطقه ممنوعه ندارد و این نشان میدهد جبهه پایداری از مبانی و ارزشهای اولیه خود دور شده است. چراکه قالیباف عوض نشده و اتفاقاً طی سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۲ بیشتر از مبانی جبهه پایداری دور شده است.
*قالیباف چرا تن به ائتلاف با جبهه پایداری داد با وجود آنکه میدانست این طیف او را تخریب کرده است؟
این کیاست قالیباف بود. او در تعامل با جبهه پایداری، دشمن یک دهه اخیر خود را به یک دوست تاکتیکی تبدیل کرد.
*قالیباف مجبور است برای حفظ ریاست در دوره آینده مجلس با تندروهایی بر سر میز مذاکره بنشیند که او را در انتخابات مجلس در سال ۱۴۰۲ و پس از آن تخریب کردهاند. شما این مذاکرات را چگونه ارزیابی میکنید؟
به نظر من قالیباف دو رقیب اصلی و جدی دارد؛ یکی جبهه رادیکال نوپدید در مجلس دوازدهم و دیگری دولت سیزدهم. من اصلاحطلبان را رقیب قالیباف نمیدانم. یقیناً طیف میانهرو و معتدلان راهیافته به مجلس دوازدهم قالیباف را دشمن خود نمیدانند و براساس پراگماتیسم مجبورند بین قالیباف با افرادی مانند ذوالنوری، رسایی، آقاتهرانی و... قالیباف را ترجیح دهند. قالیباف باید حلقه خود را با جبهه رادیکال نوپدید در مجلس دوازدهم تنظیم کند و با دولت سیزدهم مواجهه تعادلبخشی را در پیش بگیرد.
*چرا حامیان دولت سیزدهم رقیب جدی قالیباف محسوب میشوند؟
قالیباف برسر دوراهی گیر کرده بود و اتاق فکر او به این نتیجه رسیدند که در صورت شرکت در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۴، نباید در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ شرکت کند و فرصت را برای سامانبخشی سرمایه اجتماعی خود هزینه کند. در غیراینصورت باید برای کسب کرسی ریاست مجلس وارد انتخابات مجلس ۱۴۰۲ شده و فاتحه ریاستجمهوری را برای ۴ سال میخواند.
تصمیم این بود که قالیباف همچنان رئیس مجلس باقی بماند و اگر قرار است کاندیدای ریاستجمهوری شود، در سال ۱۴۰۸ وارد این کارزار شود اما جریانی که دولت سیزدهم را در دست دارند، بهنوعی موتلف با قالیباف بودند چراکه قالیباف در انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۹۶ به احترام آقای رئیسی کنار کشید و در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ نیز به احترام رئیسی وارد انتخابات نشد. اما دولت قدردان این اقدام قالیباف نبوده، او را دیگری دانستند و تمام تلاش خود را میکنند تا قالیبافِ رئیس تضعیفشدهی مجلس دوازدهم باشد و احتمال ورود قالیباف به رقابت ریاستجمهوری ۱۴۰۴ را به صفر برسانند. به همین دلیل است که دولت از جبهه پایداری پشتیبانی میکند.
*مگر جبهه پایداری در انتخابات مجلس با قالیباف ائتلاف نکرده است؟
جبهه پایداری در انتخابات با قالیباف ائتلاف کرد اما به محض اتمام انتخابات مجلس، در زمین قالیباف بازی نکرد و به رقیب قالیباف برای کسب کرسیهای مجلس تبدیل شد. این به دلیل آن است که رفتارهای پراگماتیسم کوتاهمدت و غیرقابل تحلیل است. در حقیقت نگاهها بلندمدت و ایدئولوژیک نیست بلکه زودگذر است برای کسب هدفهای حداکثری. قالیباف باید مراقب رفتارهای جبهه نوپدید رادیکالها باشد، چراکه رقیب اصلی قالیباف است. این جبهه در ماههای آینده منتقد قالیباف و همچنین دولت ابراهیم رئیسی میشود.
*با این تفاسیر قالیباف میتواند با جبهه نوپدید بر سر ریاست مجلس ائتلاف کند؟
کاری بسیار سخت است. با این وجود نگاه معتدلان و عقلای مجلس به ریاست قالیباف مثبت است. سایر ارکان حاکمیت نیز ریاست مجلس قالیباف را به ریاست تندروها ترجیح میدهند چون قالیباف قابل کنترل و مدیریت است که رفتارهایی قابل پیشبینی دارد. اما جبهه پایداری غیرقابل پیشبینی است و تصمیمات یکشبه اتخاذ میکند. اگر رئیس مجلس از این طیف باشد، دود آن به چشم مجلس، مردم و حاکمیت میرود. این انتخاب بین بد و بدتر است و عقل حکم میکند که «بد» را انتخاب کنند.
*بعضی از افراد با جبهه پایداری و لیست شانا وارد مجلس نشدند، بلکه با حمایت امنا و رائفیپور به بهارستان رسیدند. این افراد چه رویکردی را در رابطه با قالیباف در پیش خواهند گرفت؟
در ادبیات سیاسی امروز کشور مراد از جبهه پایداری صرفاً تشکیلات سیاسی نیست، بلکه تفکر پایداری است. این همان تفکر رادیکال نوپدید در ساحت سیاست جمهوری اسلامی ایران است که قوارهای ندارد و مشمول رفتارها، نگرشها و تصمیمهای پارادوکسیکال است. بنابراین این افراد هم جزو پایداری محسوب میشوند و از لحاظ تفکری مماس با جریان پایداری قرار میگیرند. همان خطری که قالیباف از جانب جبهه پایداری حس میکند از سوی این افراد هم احساس میشود.
از نظر قالیباف تمام این افراد یک جریان هستند بنابراین باید تقابل تنظیمگر یا مواجهه تعادلبخش با این افراد داشته باشد. یعنی وارد دعوا با آنها نشود و تقابل آشکاری نداشته باشد. زمان انتخابات ۱۴۰۲ بیتقواییهایی در عرصه رسانه انجام و اسنادی منتشر شد و حاکی از آن است که ساحت سیاست (رفتارهای سیاستورزی منتهی به انتخابات) در شرایط کنونی کشور ناپاک و آلوده است و اخلاقمدارانه نیست.
*قالیباف در دوره دوازدهم چهارمین منتخب تهران است؛ آنهم در انتخاباتی که مشارکت در حداقل خود قرار داشت. قالیباف بدون داشتن پشتوانه مردمی میتواند مطالبات آنها را دنبال کند؟
اگر قالیباف تغییری در رویکرد خود در قبال مردم نشان دهد شکی نیست که مورد اقبال مردمی قرار میگیرد.
*اگر این تغییر را در رویکردش ایجاد کند چطور تندروها را از خود راضی نگه میدارد؟
سختی کار همین است. قالیباف باید طوری رفتار کند که با مشکل مواجه نشود.
*اما این پروسه بلندمدت است و به انتخاب ریاست مجلس دوازدهم نمیرسد.
بله. این پروسه بلندمدت است و راهی برای ورود به ریاستجمهوری ۱۴۰۸ است. موضوع این است که وجاهت شخصی (با افشاگریهای جبهه پایداری در انتخابات مجلس) و آینده سیاسی قالیباف در معرض خطر است. بنابراین قالیباف باید تکلیف خود را مشخص کند. قالیباف در این دو ماه (تا انتخابات ریاست مجلس دوازدهم) میتواند تنها نظر معتدلان و اصلاحطلبان راهیافته به مجلس را جلب کند و راه سختی در این خصوص ندارد.
*به نظر شما قالیباف میتواند ریاست مجلس را به دست آورد؟
من ریاست قالیباف در مجلس دوازدهم را تقریباً قطعی میدانم. اما تمام سعی جبهه پایداری و دولت این است که قالیباف رئیس مجلس نشود اگر هم به ریاست رسید، رئیس مجلس تضعیفشدهای باشد تا خطر قالیباف در انتخابات ریاست ۱۴۰۴ را کاهش دهند تا بهعنوان رقیب مقتدری مطرح نشود. قالیباف خطری بالقوه برای ابراهیم رئیسی محسوب میشود چراکه شرایط ریاستجمهوری را دارد و همیشه دوست داشته که سکان ریاستجمهوری را به دست بیاورد.
*اگر قالیباف در دوره دوازدهم رئیس مجلس نشود، بهعنوان یک نماینده چه رویکردی را در پیش میگیرد؟
اگر فرض کنیم قالیباف رئیس مجلس دوازدهم نشود و بهطور ناپلئونی این کارزار را ببازد؛ قالیباف نماینده مردم تهران در مجلس میشود و باید ۴ سال درگیر راهروهای مجلس شود. آیا قالیباف این شرایط را میپذیرد؟ قطعاً خیر. شکی نیست که قالیباف از مجلس انصراف میدهد و آماده انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۸ میشود.
*یعنی ۵ سال در هیچ مسئولیتی به کار گمارده نمیشود؟
به هر حال او در یکی از نهادهای حاکمیتی مانند ستاد اجرایی فرمان امام (ره)، بنیاد مستضعفان یا مراکز دیگر حاکمیتی مسئولیت قبول میکند و در این ۵ سال فرصت دارد تا سرمایه اجتماعی خود را افزایش دهد و برای حضور در انتخابات ۱۴۰۸ آماده شود.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903031